Czuję to samo

Czuję to samo.

Przechadzam się ulicami mego miasta.

Oglądam życie za zasłoną obłudy.

Patrzę na równe płoty i posegregowane rośliny.

Zaglądam w okna ludzkich tajemnic.

Na stole zupa paruje,

dzieci biegają szczerością upojone.

Zaglądam w okna ludzkich tajemnic.

O jeden łyk za dużo,

dzieci płaczą nienawiścią skrzywdzone.

Zaglądam w okna ludzkich tajemnic.

W powietrzu gęstym jak mgła o poranku

czuję pulsujący rytm wibrujących uczuć.

Czuję to samo.

Przechadzam się ścieżkami mego życia.

Zaglądam historii prosto w oczy.

Wyobraźnia podpowiada setki zdjęć.

Zaglądam w okna ludzkich tajemnic....

Zaglądam w okna moich tajemnic...

Czuję to samo...