Kim jestem...

Kroki odbijają się w ciemnych szybach.

Błądzą ludzkie myśli zaplątane w pułapkę.

Patrzę w swoje odbicie za siebie.

Ludzie przechodzą widząc czubki butów...

Swoich butów...

Kim jestem?

Człowiekiem, chciało by się powiedzieć...

Kim jestem?

Jednostką zaplataną w pułapkę własnych myśli...

Zakładam kaptur i znikam wewnątrz...

Bezpieczny, zamknięty...

Kim jestem?

Człowiekiem, chciało by się powiedzieć...

Nie umiem znikać...

Patrzę w swoje odbicie za siebie.

Nie umiem znikać.